Takie pytanie padło podczas wczorajszego webinaru, który miałam przyjemność poprowadzić dla menedżerów w dużej organizacji.

No właśnie, jak to właściwie jest? Czy da się jasno uchwycić granicę między presją a mobbingiem?

Przez wiele lat zarządzałam dużymi zespołami w korporacji i doskonale wiem, jak łatwo – nawet w dobrej wierze – przenieść presję otrzymywaną od przełożonych na własny zespół. Albo jak trudno się nie zagalopować, kiedy cel goni cel, a czas ucieka.

Dziś, kiedy ten etap mam już dawno za sobą, z ulgą i satysfakcją mogę powiedzieć: dobrze mi bez tej codziennej presji. I może właśnie dlatego, że sama nigdy jej nie lubiłam, staram się jej nie przenosić na innych.

Granica między presją a mobbingiem bywa cienka, ale da się ją jasno określić.

🟨 Presja menedżerska:
Wymaganie przez przełożonego realizacji zadań, stawianie celów, kontrola efektów pracy, egzekwowanie obowiązków czy krytyka (o ile jest konstruktywna i związana z pracą) należą do uprawnień kierowniczych. Nie są mobbingiem, nawet jeśli pracownik odczuwa stres czy dyskomfort.
Presja menedżerska:
🟨 dotyczy konkretnych wyników pracy lub zachowań zawodowych,
🟨 jest proporcjonalna do sytuacji,
🟨 nie ma charakteru personalnego,
🟨 nie trwa długofalowo ani uporczywie,
🟨 nie prowadzi do degradacji psychicznej lub wykluczenia pracownika.

❌ Mobbing – kiedy przekroczona jest granica
Mobbing zaczyna się wtedy, gdy:
🟥 działania są uporczywe i długotrwałe,
🟥 mają charakter osobisty – dotyczą nie tylko pracy, ale godności pracownika,
🟥 obniżają samoocenę, powodują izolację, poczucie zagrożenia, stres, wycofanie,
🟥 skutkują (lub mają na celu) wyeliminowanie pracownika z zespołu lub firmy.
Mobbing to nie pojedynczy incydent, ale proces dłuższego nękania.

Przykład dla zobrazowania:
🟡 Presja: Menedżer informuje pracownika, że raport jest nierzetelny, wymaga poprawy i wyznacza nowy termin. Krytyka jest konkretna, związana z pracą i konstruktywna.

🔴 Mobbing: Menedżer regularnie wyśmiewa pracownika przy innych, sugeruje, że „nigdy się nie nadaje”, odsuwa go od spotkań, zleca nieadekwatne do stanowiska zadania „za karę”.

Zgadzacie się Państwo z tym rozróżnieniem? A może uważacie, że menedżer w ogóle nie powinien wywierać presji? Jestem bardzo ciekawa Państwa opinii.